W związku z dynamiczną sytuacją epizootyczną dotyczącą chorobą niebieskiego języka (BT) w krajach europejskich, zwracam się z prośbą o upowszechnienie informacji dotyczących tej choroby (w załączeniu) wśród lekarzy weterynarii wolnej praktyki zajmujących się leczeniem zwierząt wrażliwych na chorobę, w szczególności bydła, owiec i kóz.
Choroba niebieskiego języka jest zakaźną wirusową chorobą przeżuwaczy, w tym bydła, owiec i kóz. Wektorami przenoszącymi chorobę są owady kłująco-ssące z gatunków Culicoides. Obecnie rozpoznano 27 serotypów wirusów BT.
Choroba niebieskiego języka, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/18821 zaliczana jest do kategorii C+D+E dla 24 serotypów (1-24).
Oznacza to przesłankę do opracowania krajowego programu zwalczania tej choroby oraz wprowadzenia ograniczeń w handlu żywymi zwierzętami w przypadku jej wystąpienia.
Polska obecnie jest krajem wolnym od tej choroby. Jednakże od kilku lat obserwuje się występowanie BT u bydła i owiec w niektórych krajach UE, w tym w graniczących z Polską Niemcami oraz Czechami.
Z opinii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach wynika, że ryzyko zawleczenia choroby na terytorium Polski jest wysokie do 1 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1882 z dnia 3 grudnia 2018 r. w sprawie stosowania niektórych przepisów dotyczących zapobiegania chorobom oraz ich zwalczania do kategorii chorób umieszczonych w wykazie oraz ustanawiające wykaz gatunków i grup gatunków, z którymi wiąże się znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w tym wykazie.
bardzo wysokiego. Ze względu na wysoki stopień ryzyka kolejnych zakażeń BTV wśród zwierząt gatunków wrażliwych w Europie, a także transmisję nowo wykrytego pod koniec 2023 r. odmiennego genetycznie i fenotypowo wirusa BTV – serotyp 8 z Francji i Hiszpanii oraz obowiązujący okres aktywności wektora w postaci owadów, tj. kuczmanów, również Komisja Europejska poinformowała w dniu 29 sierpnia 2024 r., że prognozowane jest dalsze rozszerzanie się zakażeń, w tym na kraje dotychczas uznawane za wolne od choroby.
Aktualnie Inspekcja Weterynaryjna prowadzi doraźny program entomologiczny wektorów choroby tj. owadów ssąco – kłujących z gatunków Culicoides (kuczmanów) na terenie 11 powiatów w 7 województw w celu określenia obecności wektorów w środowisku oraz ewentualnej obecności materiału genetycznego wirusa. Jednak równie ważne jest szybkie zgłaszanie każdego przypadku podejrzenia wystąpienia BT u zwierząt z gatunków wrażliwych do powiatowych lekarzy weterynarii celem jak najszybszego podjęcia działań zapobiegających ewentualnemu rozprzestrzenieniu się choroby.